13 listopada 2014

Żeberka jak się patrzy czyli Rzeźnia

Agnieszka Kraków, Recenzje, Restauracje Co zjeść, frytki, Gault&Millau, Gdzie zjeść, Jagnięcina, kasza, kaszanka, Kazimierz, kiełbaski, Kraków, kuchnia amerykańska, Piwo, Recenzje, Restauracje, tatar, Wieprzowina, wino, Wołowina, ziemniaki

Rzeźnia to nowy adres przy ulicy Bożego Ciała. Usytuowana jest naprzeciwko Małego Śledzia. Zanim jednak trafiliśmy do Rzeźni, doznaliśmy szoku na widok tego co stało się z, od dłuższego czasu pustym, lokalem na rogu Bożego Ciała i Meiselsa. Mieliśmy nadzieję, że usytuowi się tam jakaś fajna knajpka, albo przynajmniej sklep z dobrym jedzeniem. Niestety, to miejsce zajęła Żabka. Z żalem stwierdzamy, że ścisłe centrum Krakowa przeżywa ostatnio inwazję żabek, małpek i innych carrefour expressów. Bardzo nam się to nie podoba.

Wróćmy jednak do Rzeźni. W pierwszej sali znajdziemy duży bar i kilka stolików. Dominuje drewno i kolory czarny i czerwony. Prawdziwej rzeźni to miejsce jednak nie przypomina. Bardziej nowoczesne bistro. Menu jest krótkie, składa się z dań głównych, dodatków i napojów. Znajdziecie je też wypisane na tablicy nad barem. Wkrótce w karcie mają pojawić się desery.

Była nas pięć osób, ale niektórzy tak się nasycili na Terra Madre, że postanowili zjeść po pół porcji. Zamówiliśmy więc białą kaszankę (na przystawkę – 16 PLN), tatar wołowy (25 PLN) i trzy rodzaje żeberek: grillowane, pikantne i z syropem klonowym (w zestawie z frytkami i surówką coleslaw mix – 34 PLN). Do każdego zestawu żeberek podają piwo lub kieliszek czerwonego wina domowego gratis, z czego skrzętnie skorzystaliśmy.

Najpierw na stole pojawiła się pieczona kaszanka – biała, więc bez krwi. Super doprawiona, w zestawie z ostrą musztardą, chrupiącymi ogórkami i bardzo smacznym pieczywem. Zaostrzyła tylko nasze nasze apetyty. Nie mogliśmy już doczekać się na nasze dania główne. W międzyczasie próbowaliśmy sosów do żeberek. Nasze największe uznanie zdobył sos barbecue, ostry z ziarnami pieprzu, posmakował nam też sos chili, choć był chyba łagodniejszy w smaku od poprzedniego i słodkawy. Sos czosnkowy zgodnie uznaliśmy za trochę zbyt ostry i dosłowny. Po jego spożyciu konieczna jest dezynfekcja jamy ustnej, jeśli macie jeszcze jakieś dalsze plany na wieczór.

Kolejno pojawiającym się na stole talerzom z żeberkami towarzyszyło wielkie „wow”, bo porcje wyglądały naprawdę imponująco. Zaczęłam trochę żałować, że skusiłam się na tatara, a nie na żeberka. Ale na szczęście, moi towarzysze zlitowali się nade mną i dali mi posmakować swoich dań.

Smak żeberek pozytywnie nas zaskoczył. Kruche, soczyste mięso, idealnie odchodzące od kości. Bez problemu dało się jej zjeść nożem (widocznym na zdjęciu powyżej) i widelcem, choć niektórzy preferowali jedzenie palcami. Pikantne żeberka okazały się być trochę bardziej słodkie, niż pikantne, ale to jedyny zarzut jaki możemy im postawić. Pikanterii można im było dodać wspomnianym już wyżej wyśmienitym sosem barbecue.

Mimo ogromnych porcji, żeberka znikały z talerzy w dość szybkim tempie. Podobnie jak dodatki: grubo ciosane frytki, pikle, i sałatki coleslaw w dwóch wersjach: białej i czerwonej. Nam zdecydowanie bardziej do gustu przypadła wersja biała.

Tak się rozpisałam o żeberkach, że prawie zapomniałam o tatarze. Tatar przybył na stole w wersji rozczłonkowanej i należało go sobie samemu wymieszać. Niewiele myśląc połączyłam wszystkie składniki i zabrałam się do konsumpcji. Od razu zrozumiałam, że popełniłam błąd – tatar był jakby słodki, brakowało mu ostrości, nawet po dodaniu sporej ilości pieprzu. A to za sprawą słodkawej musztardy z całymi ziarnami gorczycy, którą podano do tatara. Zdecydowanie bardziej pasowałaby tutaj ostra musztarda, którą dostaliśmy do kaszanki. Tatar obronił się jednak bardzo dobrej jakości wołowiną, podobnież z australijskiej krowy!

Jeszcze kilka słów o obsłudze. Mimo iż w czasie naszej kolacji, w lokalu obsługiwano siedemnastoosobową grupę z rezerwacji, wszystko przebiegało sprawnie i dania pojawiały się na stole w rozsądnym czasie. Obsługa jest młoda i trochę jeszcze brakuje jej kelnerskiego obycia. choć muszę przyznać, że na pewno nie było łatwo obsługiwać naszą hałaśliwą i ciekawą wszystkiego kompanię. Mimo wszystko, Widelec powinien być zapytany o rodzaj zamawianego piwa, nawet jeśli w promocji do żeberek podaje się tylko jeden rodzaj. O podawanym winie domowym, też warto byłoby wiedzieć coś więcej  niż to, ze jest czerwone i z beczki. To takie uwagi na przyszłość, bo ciekawskich klientów jest coraz więcej. A my i z pewnością wrócimy z nowymi pytaniami!

Pięć osób nasyciło się solidnie za 188 PLN.

MENU

Rzeźnia, ul. Bożego Ciała 14, Kraków